Bir Gözyaşı Kadar Şiiri
Bir Gözyaşı Kadar
KADAR
Yaşamak iki gözüm
Yine gece oldu, ay geliyor, içimi bir korku kaplıyor .
Yaşamaya dair elimde birşey kalmadı, yıldızların özgürlüğune bakıyorum, bir yanım eksik, özgürlüğum kadar dikenli teller, her yanım kesik kesik.
Sesim çıkmıyor, içim kanıyor, uzanan kollarım solmuş durumda, çığlıklarım duyulmuyor, beni gözluyor sanki içimdeki çocuk.
Çocukluğumdan hatırladım seni mavi boncuk içimi urpertiyor soğuk, ama yuzumde ter çıkıyor boncuk boncuk.
Yangın çıkıyor içimde, roma yangını.
Sevgim nefretimin önune geçiyor yanlış yapmamı bekliyor.
Demir kapı açılır, olduğum yerden daha fazla özgur olurum.
Buyudukçe buyur özgürlüğum, içime sığamaz.
4 duvar 1 çatı ve karanlıktır benim özgürlüğüm
Dede olmuş yuzum, ağlamaktan bebek olmuş iki gözüm, kalbimde doğuştan bir huzun, beni kaplıyor butun butun.
Oldum, öleceğim kadar, yaşamadım, yaşayacağım kadar.
Yaşamanın değeri ne kadar (1 gözyaşı kadar) butun dunya yaşasın benim kadar......
Ferhat Özbek
Şiir Teması (Konusu): Yaşamak
141 kez okundu.