Hasretin İçimde Şiiri

Hasretin İçimde

Özlemişim toprağını taşını
Silemedim gözlerimin yaşını
Yıllar geçti unutmadım aşını
Hasretin içimde, ben gidemedim

Yokuşlu yolların hep uzar gider
Laleler sümbüller ovanda biter
Gönül çiçeklerim bağrında tüter
Hasretin içimde ben gidemedim

Çarçayın hep sanki cennettir bana
Çocukluğum geldi geçti, boşuna
Selam olsun toprağına taşına
Hasretin içimde, ben gidemedim

Duydum ki yıkılmış toprak evlerin
Atadan dededen kalmamış yerim
Bana deniz derya, susuz göllerin
Hasretin içimde, ben gidemedim

Saraçlar sokağı silinip gitmiş
Kalan evler viraneye dönüşmüş
Bahçemdeki ağaçlarımda küsmüş
Hasretin içimde,ben gidemedim

Sularında yıkanmış arınmışım
Toprağına, özümü bırakmışım
Anam babam sinesinde,yanmışım
Hasretin içimde, ben gidemedim

Son demimde artık uzaklardayım
O bahçede adı kalmış candayım
Tükenmez sevdan da inan ben varım
Hasretin içimde, ben gidemedim.

Erol Saraç

Şiir Teması (Konusu): Muş için yazılmış şiirim YILLAR GELİP GEÇSE DE ŞİİR KİTABIMDAN

Karma Arşiv Şiirleri

185 kez okundu.