Yanıp Yıkılmadan Gökyüzü Şiiri

Yanıp Yıkılmadan Gökyüzü

Yanıp Yıkılmadan Gökyüzü

Sen hiç bilir misin
Gökyüzüne baktığında
Kara umut görmeyi
Yanmayı her geceleyin
Peki niçin yanmalı?
Sevgiden, mutsuzluktan hüzünden
Belki de biz
Ve yanıp yıkılmadan gökyüzü
Ve daha sevebilirken
Hüznün çıplak teni
Baksak sarı çiçekler ve mavi göğe
Belki de biz
Yanıp Yıkılmadan gökyüzü
Mavi kelebeklerden
Bir kadeh daha içemez
Göremezsek bir daha beyaz yıldız
Ve ak gece
Niçin sevmeli
Yanıp Yıkılmadan gökyüzü
Belki de biz
Bakamazsak
Sarı çiçekler
Ve mavi göğe
Mezardaki ayınsa yalnızlığını
Kalpte
Bırakırsak daha söylemeden
Sevgiyi
Yanıp yıkılırsa gökyüzü
Ve daha yıkılmadan ki sevgi nasıl söylenir gökyüzü?

Viata, Serenay Özkan

Şiir Teması (Konusu): Aşk

Karma Arşiv Şiirleri

148 kez okundu.