Bir Acayip Derde Düştük Şiiri
Bir Acayip Derde Düştük
Sevgi, saygı firar etti
Bir acayip derde düştük
Her kim varsa zarar etti
Bir acayip derde düştük
Köksüzler sürerken sefa
Garibanlar çeker cefa
Çoktan unutuldu vefa
Bir acayip derde düştük
Ne büyük ne küçük belli
Her kim varsa sivri dilli
Namus dersi verir zilli!
Bir acayip derde düştük
Tutulmuş köşe başları
Mazlumun akar yaşları
Hain bağlamış taşları
Bir acayip derde düştük
Dolarken cüzdanlarımız,
Boşaldı vicdanlarımız
Söndü heyecanlarımız
Bir acayip derde düştük
Ak görürler karaları
Sağaltmazlar yaraları
Çok değişti buraları
Bir acayip derde düştük
Bulmak müşkül vakur insan
Dört bir yanda çukur insan
Bencilleşmiş hakir insan
Bir acayip derde düştük
Çoğalmış nefsin hevası
Bitmiş insanlık davası
Yoktur bu derdin devası
Bir acayip derde düştük
Kimlerden akıl alasın
Hangi kapıyı çalasın?
Ara ki insan bulasın!
Bir acayip derde düştük
M. NİHAT MALKOÇ
134 kez okundu.