Dost Bildiğim Sırtımdan Vurdu Beni Şiiri
Dost Bildiğim Sırtımdan Vurdu Beni
kimsenin birbirine yok güveni
Dostluğun kalmamış hiç bir önemi
Yakıyor işte bu benim içimi
Dost bildiğim sırtımdan vurdu beni
Nasıl da inanmıştım dostluğuna
Atmayın sözümü sakın yabana
Bu gidiyor işte benim zoruma
Dost bildiğim sırtımdan vurdu beni
Senetti eskiden insanların sözü
Yeterdi bir tebessüm bir güler yüzü
Demem o ki sizlere, sözün özü
Dost bildiğim sırtımdan vurdu beni.
Tozlu raflara kaldırılmış iyilik
insanlarda kalmamış artık benlik
Nerede hani nerede insanlık
Dost bildiğim sırtımdan vurdu beni.
204 kez okundu.