Yalnızlıklar Efendisi Şiiri
Yalnızlıklar Efendisi
Yalnızlıklar Efendisi
Ben yalnızlığın efendisi
Geceyi saran benim kara serçemdir
Kaderlidir bahçelerim gecenin gecesinde
Ben yalnızlığın efendisi
Ölüdür kiraz bahçeleri
Anca dikerler bu bahçeye
Ben öldükten sonra bir kiraz bahçesi
Ben yalnızlığın efendisi
Sarhoşlarım vardır
Birbirindendirler yalancı
Çocuklarım vardır
Üstlerinde kara gelinlik
Işıklar söndü mü?
Şehirlerine bitiverirler
Hele griden maviye gözleri yaşlı mı? Mehtaplarıma konuverirler
Sabahleyin dağların çimenleri yaralı
Kör bir kuş misali dinler sema
Dantellerim siyah
Banklarım yaralı, yalnız
Ben yalnızlığın efendisi...
(Serenay Özkan)
Şiir Teması (Konusu): Yalnızlık, doğa,lirik
310 kez okundu.