El Gibi İnsansın Şiiri
El Gibi İnsansın
Hasretin hayatıma bir gölge oldu
Hangi yüze baksam gördüğüm sensin
Attığın buse dudağımda kaldı
Gece uyur uyumaz rüyamdasın
Korkuttu kayıplarda oluşun
Ateşin kalbimi hedef almış
Sen bensiz sefanı sürüyorsun
El gibi insansın, gönlün uzak
Sevginden yoksun bıraktı yokluğun
Ağrıdan sızlayan derin yaramsın
Savruldun şehrimden esen yellerle
Ne vakit dökülse gözyaşımdasın
Karıştırdı aklımı bu hallerin
Nefret silahın kurşunları sıktı
Yokluğumda sanki daha mutlusun
El gibi uzaksın, ne de tuhafsın
07.01.2020
Şiir Teması (Konusu): Kendini yabancı sayan bir sevgili
143 kez okundu.