Giyan Mevsimi Şiiri
gönül göğsün gülüydü
gülün göğsünde bahçe
tarihin mezarlığı höyükler
anlatsın çilekeş destanımızı
gözü, değdiği yeri
derinden deşen erler
vursun bağrın teline
vursun döşüne döşüne
öksüz Diyarbekir’in
Dicle’nin yuttuğu çocuklar
hey yavrum hey de ne hey
aç, avaz, üryan
yetimleri ısıtmaz hiçbir yorgan
yaşamadan bildim ki
yaşamayan bilemez
gel gör ne ateşler ne buzullarla
ölüm dansında leylim
içerimde, dışarıyı hapseden
sevdan, kıyama durur
sevdan ki Amedî
sevdan ki dinmez
Cemilpaşa konağında
çığlıklar dolaşır
çığlıklar ki etten bir duvar
azimli antenine hoyrat gevherin
kuşların uçuşurken ki
toplu kanat sesleri
giyan der durur bahçende
giyan; der, durur
Bilal Yavuz
Yayınlanma:
Düzenleme:
217 kez okundu.
Giyan Mevsimi Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Bilal Yavuz Şiirleri:
- Hazaniye (175)
- Bilal Yavuz Aşk Sözleri (214)
- Yudumsu (190)
- Amedya (140)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)