Bej Rengi Papatya şiiri, Görkem Tunç şiirleri

Bej Rengi Papatya Şiiri

Gelirdim her gece

aynı sokak , aynı köşe

aynı pencerenin altına

beklerdim öylece

sonra derin bir nefes alırdım

üst üste sigaralar yakar

hayallere dalardım

aslında ben oldum olası karanlıktım

kendimi bildim bileli

karanlıktan korkardım

ama sen oldun olası güzeldin

hep ışıkların yanardı

Şairin dediği gibi

" Şimdi seninle göz göze gelmek

ne güzel bir intihardır . "

bilmeni isterim ki mihri-mah

ben senin bir gülüşüne dünyayı

bir bakışına gençliğimi yakardım

sonra bir güneş doğardı üstümüze

sen usulca perdelerini açardın

konuşmazdın , susardın

ben söyleyemediğin herşeyi

gözlerinden anlardım

unutur musun diye sormuştun ya

söylesene ben seni gülüşünden öpmüşüm

sence unutmak kolay mı ?

öylesine tuhaf sevmişim ki seni

şu an tüm evrende bir yangın çıksaydı

mesela tüm dünya alevler içinde yansaydı

umrumda bile olmazdı

ben yine sadece gözlerine bakardım

çünkü ben sana mecburdum

gözlerin bana tuzaktır

geceler ışığını kıskanır

çünkü , ay güneşe tutsaktır

tuhaftır ki ,

ne zaman gözlerimi kapatsam

sen gelirdin aklıma

gülüşünde bir papatya

ve elinde bej rengi bir hırkayla

keşke daha önce tanışsaydık seninle

ilkokul çağlarında mesela

o zamanlar göz göze gelseydik

en sevdiğim kokulu silgimi bile hediye edebilirdim sana

Yayınlanma: 05.10.2022 10:08
Düzenleme: 05.10.2022 10:08

Görkem Tunç Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Bej Rengi Papatya Şiiri