Asumân ve Hânumân Şiiri
Bana aşkı sorarsın ey mükedder mahrûh
Aşk odur ki; biri solarken öteki doğan tek ruh
Sende ben, bende sen olan kalpteki nûh
Kavuşmak belki bir sürûr, belki bir sınavdır
Ayrılıksa iki yüreği mesheden mahzun duâdır
Her secdede adınla ağarır içimdeki her gece
Senli dualar yükselir hep geceler müddetince
Ölüm gelir beni benden alır kalırım sana
Gün gelir seni senden alır kalırsın bana
Son yaprak düştü, ben benden geçtim,
bilmem sende ne kadar yaşarım
Sen benden geçme,
sende ve senle yaşar,
bende biter mâkûs yaşamım
Sendeki benle sen de kanatlan göklere
Bendeki senle bulurum seni takılma hiç sözlere
Bekledim seni yıllarca âsumândaki âşiyânımda
Sonunda geldin, şimdi âsudeyim hânumânımda
Yayınlanma:
Düzenleme:
176 kez okundu.
Asumân ve Hânumân Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Gültekin Avcı Şiirleri:
- Suareler ve Şerâreler (291)
- Re Majör Gürcü Kızı Baladı (189)
- Leyle-i Süveyda (191)
- Si Minör Hazan Senfonisi (147)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)