Kal Şiiri
Gün soldu, vakit geç, gitme bırak, kal
Omuzlarında şal, başında örtü,
Odamda hülyâlı bir akşam üstü
Gölgeler içinde renk ve dudak kal.
Gidersen sana da kırılacak, kal
-Gönlüm ki, böyle her gidene küstü-
Ve deme 'buradan bir akşam üstü
'Giderken ardımda hıçkırarak, kal!'
Madem, günlerimiz, sevgilim, kısa,
Madem. dudakların yandığı lâhza
İçin ruhumuzda bir özleyiş var,
Kal, çizsin hülyâmız mat ufkumuza
Gümüşlü sabahlar, altın akşamlar,
Soluk bir gül ıtrı gibiyken bahar...
Hamit Macit Selekler
Yayınlanma:
Düzenleme:
197 kez okundu.
Kal Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Hamit Macit Selekler Şiirleri:
Son Eklenen Şiirler:
- Bir Eşi Yok (21)
- Hep Bahar Olsun (26)
- Buradan Sesleniyorum (20)
- Yaşarken Öldüğüm Tek Gün (20)
- Toplumun Doktoru (19)
- GÜNEŞLİ GÜNLER (20)
- SEN-2 (19)
- HAKKIN YOK (22)
- Bordo Bereli (24)
- ESKİ GÜNLER (24)