Papatya mı Gül mü?
Onun verdiği papatya
Yere düşen,
manalıydı,
Gül bir küçük kızdan bir oğlana,
sonra elden düşen,
düşen gülü aldım yere düşmesin diye,
koydum kalbim üzre,
vermedim,
işte bu manidardı,
yani mana dergahıydı,
mana membeğı,
hiçten hiçe,
manadan manaya,
yok olacaktan daim var olacağa,
eserden eser verene,
bir yol düşün dostum ölümden ölümsüzlüğe ..
Şiir Teması (Konusu): Mana
Şiiri Paylaşın
53 kez okundu.
Papatya mı Gül mü? Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer İbrahim Kiraz Şiirleri:
- Yıkılma Sakın (235)
- Sesimi Duyan Var Mı? (38)
- We Not Lose, Just I (31)
Son Eklenen Şiirler:
- Payidar (12)
- Uzansın Buğday Başakları (19)
- Unutmadım yar (19)
- YÜZLÜK NİNESİ (29)
- YOKTUR ÇOKTUR (29)
- Çare (11)
- Tuzak (116)
- Yolcu (146)
- Seher Vakti (629)
- Gerçek Olay Mıdır (15)