ân ikiye bölündü Şiiri
yüzlerimizden kazındı
içimizden açılan
kovuğu
gizemler doldurdu
yüreğine tırmandığım
dağdın
temmuzda yandım
ellerinden ayrılalı
yazın bile
üşüyor ellerim
hiç kaymadın
yüreğimden
bir yıldızdın
ikibinonsekiz
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiiri Paylaşın
108 kez okundu.
ân ikiye bölündü Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Müzehher Gökmen Şiirleri:
- doğru (104)
- diken ezgisi (121)
- sırılsıklam (105)
- çıplak ümit (190)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)