Emanet Gibi şiiri, Semra EROĞLU şiirleri

Emanet Gibi Şiiri

Nereye gitti o sütten çıkmış ak kaşık
Nereye gittiyse de gitti
Gururumu yerlere serdi de gitti
Onurumu kırdı döktü de gitti

Gözü pek olan insanları daha çok seviyorum
Onlar benim yaşam kaynağım
Onlara cennetimin kapısı sonuna kadar açık

Benim sevdiğim güvendiğim inandığım kadın
Günahsız değildi masum değildi
Hele ki benim dilediğim gibi hiç değildi
Olsun kimse günahsız ve masum değildi

İstiyordum ki sırılsıklam sevelim
İstiyordum ki birlikte ölelim
Güle oynaya başladığımız bir güne
Güle oynaya da birlikte bitirelim

Arı gibi bal gibi
Arıdan korkup balı yalar gibi
Gece gibi gündüz gibi
Geceden korkup gündüze yar gibi

Kötülüklere yağmur yağdıran kara bulurlar
Bu kalp böyle çarpmaya alışabilir mi ki
En uzak yeşili ve en yakın maviyi
Hedefi olmayan yolcular gibi

Yıldızlar mızraklarını fırlatsın
Aşıkların kadehleri kırılsın
Kıskanç zamanlar kör kuyularda kalanlar
Matemi olanlar gibi
Yaşadığım hayatım
Sanki bana emanet gibi

Semra EROĞLU Şiirleri sevdiren kadın

Yayınlanma: 08.09.2022 16:55
Düzenleme: 30.08.2022 03:46

Şiir Teması (Konusu): Sevda

Semra EROĞLU Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Emanet Gibi Şiiri