Son Bahar Hüznü şiiri, Şeref KÖŞKER şiirleri

Son Bahar Hüznü Şiiri

Her son baharda içimi
Bir hüzün kaplar
Yerlere döküldükçe
Tek tek sarı yapraklar

Ölümü hatırlatır bana
Yerlere düşen yapraklar

Nice sevdiklerimi aldı
Kara topraklar

Aşka aşık garip şeref
Tüm acılarını içinde saklar
Yerlere döküldükçe tek tek
Sarı yapraklar

Bana göre temsilen
Her yaprak bir insan
Her ağaç bir aile ve
Ağaçlar dost ve akraba

Doğmak ne kadar çok
Sevindiriciyse
Ölmekte o kadar çok
Acı verici

Her gün nice yapraklar
Düşüyor dalından
İnsanlar üzülüp ağlıyor
Hayır dualarla uğurluyor
Ve çaresizce
Bakıyorlar ardından

Vakti gelince gidiyor
Her canlı bir yolcu
Ne bir dakika önce
Ne bir dakika sonra

Elden bir şey gelmez
Erteleyemez kimse ölümü
Zira her insan acizdir
Fanidir ve de ölümlü

Sırası gelen gidiyor
Geriye bahanesi kalıyor

Ne mutlu giderken bırakabildiyse
Hoş bir sedadır ancak
Onun kalan mirası

Yayınlanma: 07.04.2022 01:26
Düzenleme: 07.04.2022 01:26

Şeref KÖŞKER Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Son Bahar Hüznü Şiiri