İstikamet Şiiri
Ortalığı sessizlik sardı her zaman karanlık odaya
Gündüzden sonra farklı gözlerle baktım Moda'ya
Abajurun loş ışıkları yavaştan getirdi uykumu
Gerçekten de belliymiş gökyüzünde hüznün uyumu
Bilgisayarın başında durdum gece geç saatlerde
Karamsarlığa kapılıp yine de bulunurdum aynı vaatlerde
Bu hikâyemin sonunu bilmiyorum hangi vakitlerde?
Defterimin en iyi ameller ile dolması gerek
Yalnız başıma dolmuşum devamlı zikrederek
Nereye gitsem de hissediyorum bir yerlerde sürgün
İstediğim kadar eğlensem de bu portre yine üzgün
Cihanda hümâ ile sığınırlar niye hepsi umutsuz
Güneşleri eksik etmesinler o sâyeden kusursuz
Umut yansıması gerekliydi bir kez olsun penceremden
Başımı kümülüs bulutları sardı kurtulamadım elemlerden
Şimdi bahsetsek de anlamayız erdemlikten
Ayaklarımız kıbleye dönük yatıyoruz tembellikten!
Bizlere ihsan eyle Ya Erhamerrahimin!
Noksan duran kalbimizde şu beter halimin
İçler acısı resmidir, merkepler sokaklarda çiftleşir
Kelepir mezarlığında telaşımı karanfille süsledim
Korku ile ümit arasındayım bu yola gönül verdim!
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiiri Paylaşın
133 kez okundu.
İstikamet Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Tunahan Haksever Şiirleri:
- Uyumsuz Armoni (102)
- İrtica Deyip Geçme (43)
- Orta Doğu'da Kaos (29)
- Ganita'da Hırçın Yakamoz (32)
Son Eklenen Şiirler:
- Hata Benim! (23)
- Hayatımın Anlamı (20)
- Beni Düşünme (30)
- Derdimi Dermanı Güllerin Sultanı (29)
- Yüzük (33)
- GİZLİ GİZLİ-2 (38)
- BAHAR GÖZLÜM (33)
- GÜLÜM (30)
- Sayıklamalar (34)
- Himmet Beklerim (40)