Mantarcılar Şiiri
MANTARCILAR
Mantarcılar geliyor, karşı yamaçtan,
Umudu arıyor yorgun gözler.
Yanlarına yaklaşıyorum.
Nedir bu dayı?
Mantar yeğen,
Ne oluyor bunlar?
Toplayıp satıyoruz.
Yemiyor musunuz?
Nerdeee…
Satıyoruz.
Dış devlete gidiyormuş.
İlaç mı yapıyorlarmış ne…
Bu bizim ekmek paramız,
Yarınki cıgaram,
Haftaya pazar harçlığı,
Çay, şeker parası,
Bu bizim her şeyimiz yeğen.
Fazla uzun sürmüyor görüşme molası,
Tepenin yamacına doğru,
Kavruk bedenini,
Yorgun ayaklarına yükleyip gidiyor,
Mantara umuda…
Ünal GÜNEŞDOĞDU
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Hayata Dair
147 kez okundu.
Mantarcılar Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Ünal GÜNEŞDOĞDU Şiirleri:
- Benim Annem (213)
- Televizyon (132)
- Yaşlanınca (193)
- Mantarcılar (229)
Son Eklenen Şiirler:
- Bütün Evlerin En Kusursuz Hatasıdır Baba (45)
- Sen de Beni Seviyorsun (34)
- Candır Bilal Hoca (24)
- Sevdim mi Sevildim mi (23)
- Sevda Çiçekleri (9)
- KALDI BENDE (20)
- Bir Eşi Yok (22)
- Hep Bahar Olsun (30)
- Buradan Sesleniyorum (29)
- Yaşarken Öldüğüm Tek Gün (21)