Dönüt Şiiri

Dönüt Şiiri

Narin ellerini, gül kokulu saçlarını,
inci karası gözlerini,
tuale resmeyleyip durdum bütün gece.
Perdeleyemedim, göz kapaklarıma müdavim siyahlıklarla.
Durulmadı seni merkezine koymuş
beyin kıvrımlarımın adına zikir nidaları.
Dinmedi sol yanımın sızısı.
Hâlbuki bir elimle bastırmaya çalışıyordum,
bitmesini istemediğim ağrısını.
Derinden yükselen iç çekişlerim,
bir çan sesine dönüşüyordu sanki;
geceyi delip gecen bir çan sesine.

Muhtacım anlıyor musun?
Sesine, meltemine…
Muhtacım anlıyor musun?
Ruhumun zincirlerini koparacak sıcacık nefesine.
Elma yasaksa yasak!
Tutkunu olduğumun zeytin karası gözlerinin suçu ne?
Rüzgâra ver yönünü,
savrulsun okyanus temalı kara saçların,
gül kokun doluşsun güzel yüzüne,
gözlerinin karasını,
al yanaklarının mayhoşluğunu,
narin burnunun muzip duruşunu alsın.
Dudaklarının kenarına
bir peygamber mucizesi gibi yerleşip kalmış
sıcacık tebessümünü alsın.
Süzülsün göğe doğru,
yönelsin yüreğimin penceresine.
Misk-ü amber misali,
destursuz dolsun sineme.
Sen nidalı sözcüklere bürünsün,
coştursun gülüşümü.
Rüzgâra ver yönünü.
Yönelsin,
dönüt olsun anılar.

Yayınlanma: 26.07.2021 03:04
Düzenleme: 26.07.2021 03:04

Şiir Teması (Konusu): Aşk

Mustafa IRGAT Şiirleri

Şiiri Paylaşın

86 kez okundu.

Dönüt Şiiri İçin Yorum Yaz...

Yorumu Kaydet

Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.