Telaşsız Yolcu Şiiri
Çürümeye yüz tutmuş bir elmayım ben,
can havliyle dalına tutunan.
Pulu çalınmış bir mektup.
Yarım bırakılmış bir roman.
Makinesiz en kısa bir filmim ben;
seyircisiz bırakılan.
Masada unutulmuş bir yarım tost.
Mandala direnen bir mendil.
Yola saçılmış bir patates çuvalı.
Tekrar edilen bir ısrar sözcüğü.
İtibarını yitirmiş son selam yemeğiyim ben.
Bir kor gezenim, taş devri diyarlarda.
Şuursuz atılan ilk adımım merdiven boşluğunda.
Telaşsız bir tavşanım kaplumbağa hızında.
Tütmeyen bir baca.
Cami avlusuna bırakılmış bir çocuk.
Son durağa son nefesini yetiştiren bir gezgin.
En parlak gecede en sönük yıldızım bu koca evrende.
Rüzgâra karşı içilen son sigara.
Katıksız son lokma ekmek.
İsyan dolu bir şarkıdaki en aykırı notayım ben
daha huzura çıkmayan.
Göz kapaklarına hücum eden
en dayanılmaz uyuma isteği.
Karabasanla dolu bir uyku,
kan ter içinde yataktan fırlama anıyım ben.
Köhneyim,
uçurumum,
iz bırakanım,
geçmişine mahkum kalan
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Hüzün
80 kez okundu.
Telaşsız Yolcu Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Mustafa IRGAT Şiirleri:
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)