Sensizlik Senfonisi Şiiri
Sensiz olmaya artık, benim hiç kalmadı mecalim,
Sensizken bitmek bilmiyor, beni tüketen, yalnızlık esaretim.
Hangi şarkıyı dinlesem, kulaklarımda hep sensizlik senfonisi,
İçime acı veren şeylerin arasında, inan en şiddetlisi.
Sensiz olmaya dayanamazken, sor, neden yanaşmam sana?
Acaba çıkar gelirsin diye, bırakıyor muyum tüm işi zamana?
Ama hayır, kesinlikle bekleyemem böyle bir şey senden,
Bunu beklemek daha saçma, seni unutmamı istemenden.
Kulak veririm sensizlik senfonime, bana bir şeyler söyler;
Çaldığı her notasında, onsuz bu hayat çekilmez der.
Der ki; kalma onsuz, kalırsan çekilmiş demektir fişin,
Eziyetlerle çıkar canın, öyle çıkıvermez hemen peşin.
Ali Bozkurt
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Yalnızlığın verdiği acının sesi
168 kez okundu.
Sensizlik Senfonisi Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Ali Bozkurt Şiirleri:
- Nadir Çiçek (105)
- En Güzel Yol (157)
- Bir Garip Kumaş (75)
- Tam Şah Damarımdan (82)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)