Yokuşlarda Koşan Şiiri
Yokuşlarda Koşan
Düşürdük maviliklerde koşan bir çocuğun yüreğine çığlıkları,
Renksiz bir soluksuzluk ayininde kaybettik umutlarını,
Şamdansız bir mevsimde yakmıştı bakışlarını,
Sırlanan yolların dönemecinde savrulmuştu sessizliği,
Aynalarda beliren bir düşüş gibi saklamıştı benliğinde seslerini,
Yontmuştu çocuk gölgesinin içindeki insanlarla gövdesini,
Ürkekliği yaralı bir kuşun kanadından sıçramış yüzüne,
Ürkekliği bakışsızlık çiçeklerinden karışmış özüne,
Dolaşırken şehirleri,bordası alabora olmuş sonsuzluk nehrinde,
Şehirsizliğinden kaçırmaya çalıştığı benliği asılıymış bordasında,
Gölgesini de zamanla yakmıştı,gölgesizliğini de,
Kaybetmişti yonttuğu aynalarda sevincini de hüznünü de ,
Nakışsız peşkirlerle gizlemeye çalışmıştı bakışsızlık çiçeklerini,
Yokuşlarda koşan çocuklarız işte,
Zıtlıkların heybesinden saatsizlik mehtabına karışacağız birlikte...
Şiir Teması (Konusu): Soyut Şiir
109 kez okundu.