Çatı Katı Şiiri

Çatı Katı

Çatı katı yalnızlığın
Loş ışıkların gölgesinde
Martı sesleriyle insanları düşün
Sanki şu an bir geminin güvertesinde
Uzaklaşırken kara parçalarından
İçinden çıkamadığımız o pazartesinde
Öykünür dudakların yaşamaya.
Toz değmemiş yalnızlığının
Deniz çarpar yüzüne güvertede.
Loş ışıkların gölgesinde sürsün düşün
Çatı katı kadar sessiz yalnızlığın
Tonlarca demir yarar denizin karnını
Öyküdür dudakların masum utancından
Tonlarca aşk parçalar sevdiğimin dudaklarını
Yaralarındır seni bu denli sevilesi kılan.
İri taşlı kumsalıyla iskeleye yanaştığımızda
Gölgeye sığınmıştır yaşlı çınarlar
Habersiz süzülürken dağların ardına güneş.
Loş ışıkların gölgesinde camına dokunur yağmur
Çatlamış pencereni bile açamazken sen
Mutfağında sigaranla, dalgalar ıslatır saçlarını
Uyanmak zordur, güneşli bir günün hayalinden.

Şiir Teması (Konusu): Hayal

İbrahim KİREÇ Şiirleri

117 kez okundu.