Babam Şiiri
Babam
Bir adam tanıyorum Babasını kendi elleriyle Gömdü toprağa yaşarken Gözlerinin içine bakardı Yaşlıdır üzülmesin diye
Kırılmasın derdi çok Severdi toz kondurmazdı Babasına ölüm gelince Başa ne çare kendi elleri ile Koydu toza toprağa ah ah
Yandı içi ağladı ama ne Fayda ölmüştü babası Koymalıydı mezara kendi Elleri ile ağlaya ağlaya örtü Babasını örtü toprakla
Yandı yüreği ağladı gözleri Ağladı ama ne çare ölüm Son nokta yine bi tesseli Hastaydı yaşlıydı torunları Evlilik çağında gelmişti Göreceği herşeyi görmüştü
O kadar zordu ki avutmak
Kendini ağlamamak şimdi
Düşünüyorm da o sadece Yaşlı babasını gömdü Toprağa kendi elleri ile
KEREM SAL
Şiir Teması (Konusu): Baba ve oğul
116 kez okundu.