Yedi Meşaleli Adam... Şiiri
Yedi Meşaleli Adam...
On yedi yaşımda karşımda dört kapı vardı.
Önünü yedi meşaleli adamlar sardı.
Ateş içinde kalem tutan bir yangındı elim.
Bu dört kapı belli idi elim için vahim.
Her kapının üstünde yanar idi canım
Sallanır idi can dediğim onca satırım
Bir ipi geçirip boynuna soldurmuşlardı.
Gül misali satırlar boğulmuşlardı.
Meğer benim iki elim varmış biri hardan.
Hardan yanan elim kalem tutarmış evvelden.
Sonra karşıma çıktı yedi meşaleli adam.
Gül satırları boğan onlardı.
Bilirim onların hecesi vardı...
Şiir Teması (Konusu): Asırlar öncesinin Yedi Meşalecilerine bir karşı çıkış
141 kez okundu.