Ey Gül Şiiri

Ey Gül

Her gece seni diledim, seni ben Mevla'dan
Ne kabul gördü, ne kurtulabildim sevdandan

Zerre oldum, parça parça dağıldım
Sensiz ben, kör, dilsiz, sağırdım

Girdap oldu, sardı dört Bir yanımı
Emdi tüketti, damarlarda kanımı

Ben Mecnun oldum, Sen Leyla olmadan
Farkında mısın, ben yandım, kül oldum sevdandan

Bir damla uykuya Hasret kaldım, bi çare
Ben sevdan ile Sen ne ile avare

Hasretinle kordan öte nar oldum
Senden gayrı, yalnızlığa yar oldum

Unutmak mümkün mü bilmem ki seni
Kara Topraklar yiyip, tüketse beni

Senin sevdan ile yaşamak, bu kalbe zarar
Her günüm perişan, dünümü arar

Akıl firar etmiş, serde ne gezer
Felek aşk tokmağıyla, gönlümü ezer

Bilir misin cemalinin, didelerde kıldığını setre
Bilir misin hayalinin, çeşmilerde akıttığını katre

Sen cümbüş eylerken, peri masallarında
Ben ümitsiz perişan, yılanlı kuyu zindanlarında

Bu nasıl bir döngü bu nasıl bir çark
Bir sürü gül var, nedir sendeki fark

Ey gül, feryadıma ses ver
Ya bir tutam misk, ya dalından kes ver

Ya Râb heba etme, sen beni bir güle
Bir dal göster ne olur, bu divane bülbüle
EY GÜL KİTABINDAN

Şiir Teması (Konusu): AŞK

Kürşat EROĞLU Şiirleri

500 kez okundu.

Ey Gül Şiiri Hakkında Yorum Yazın

Şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.