GECEM KARANLIK şiiri, İbrahim Akbaş şiirleri

GECEM KARANLIK Şiiri

Gece karanlık semaya bakıyorum,
Yıldızlara bakıp bakıp dalıyorum,
Her yıldıza ayrı ayrı isim arıyorum
En parlak yıldıza adını veriyorum.

Gece zifiri karanlık etrafım bomboş,
Yetmişlik devirdim kafam çok hoş,
Kederinden içiyorum olmuşum sarhoş
Yalnızım aşkım bana gel haydi koş.

Bölme yaptım seni koydum kalbime,
Çok sevdiğim, adını yazdım dilime,
En güzel resmini çizdim gözüme
Varlığındır, umut veren sevgime.

Aklıma geldiğinde kalbim duruyor,
Adını andığımda dilim dolanıyor,
Resmini gördüğümde gözüm kararıyor
Gecem karanlık gözüm hep seni arıyor.

Gecem karanlık seni göremiyorum,
Rüzgâr esiyor kokunu alamıyorum,
Yerini söyle seni bulamıyorum
Üzme, bekletme seni çok seviyorum.

Öyle tutuldum ki vazgeçemiyorum,
Sensiz bir saniye sabredemiyorum,
Yerini bilmiyorum sana gelemiyorum
Aşkım anla artık sensiz edemiyorum.

İbrahim Akbaş
04 12 2010 (1) C.tesi
Yer: Efe Taksi

Yayınlanma: 14.03.2018 10:36
Düzenleme: 14.03.2018 10:36

İbrahim Akbaş Şiirleri

Şiiri Paylaşın

GECEM KARANLIK Şiiri