Babam şiiri, Karma Arşiv şiirleri

Babam Şiiri

Daha dün gibi ellerimde rabbime uğurladım seni zamansız
İçime hasretin düştüğünde ayaklarım toprağına getirir beni
Sana çok söyleyecek sözüm olmasına rağmen
Dilim tutulur konuşamam

Mezar taşına uzun Uzun bakarım.
Karanlığın içinde elim boşluğa uzanır
Başım ellerimin arasında çaresizliğe kutsanırım
İçin için ağlar gözyaşımda hiç olurum
Toprağın çiğdem kokmazsa boğulurum
Uzaklardan hayalin gecikirse tutsak olurum

Sana kavuşur yinede efkarlanırım
Nefes alamam
Yüzüm düşer gücenirim
Sana olan gönül kırıklığım bu yüzden
Biliyor musun seni çok özledim baba

İçime kapandığımda bir sıkıntı basar beni
Gönlüme bir keder düşer
Yokluğunla hüzünleniri
Sen istersen yüzüm güler hüznüm geçer
Ama bir korku var içimde özlerim diye

Son seferini yapan bir gemiye yolcu olur
Yanar yanar kül olurum
Denize düşer yakamoz olurum ay ışığında
Tel tel dökülürüm yük olurum ecele

İçimden bir his geçer sevinirim
Özlerim seni baba
Kalbimin en derin yerine gömdüğüm
Babam

Dakikalar geçtikçe kalmak güçleşiyor
Bağışla beni
Seni çok özlediğimde
Yüreğime dokunduğunda
Duramam düşlerimle toprağına gelirim yine
Hoşçakal baba

Mustafa Şen