Gözünde Bi̇r Çocuktum şiiri, Karma Arşiv şiirleri

Gözünde Bi̇r Çocuktum Şiiri

Gözünde bir çocuktum ben
Ufacık bir çocuk
Ellerimi tutamadığın zamanlar
Kaybolurdum sensizlikte...
Ben,
Ben hiç büyümedim sende
Oyuncakları kaybolmuş
Uçurtması vurulmuş
Gözüyaşlı bir çocuk

Bu ıssız kaldırımlarda
Sabahın ilk şebnemine
Yoldaş olmuşum sanki
Yağmur damlalarında
Ararım gözyaşımı

Ne aşktı benimkisi be!..
O nasıl bir sevdaydı
Nasıl bağlanmıştım sana ben
Sen...
Sen benim için
Sanki kutsal bir mabettin

Ne oldu şimdi?
Boşluğunu hüzün doldurdu
Hasret akşamlarında
Hazin esen bir rüzgar
Gez nişan almış vuslatı
Aşkın bir parmağı tetikte...
Sevgin!...
Sevgin, kör bir kurşun gibi
Sürülmüş namluya
Özgürlüğünü beklemekte...

Düğümlenir boğazımda
Ayrılık kokan şarkılar
Ne güftesi belli
Ne de bestesi
Şu yaralı yüreğimde
Tutuşur acı dizeler
Heybemde umut yok artık...

Hani o sağır yüreğinin
Bir köşesine
Tutunmuştum ya!...
Kırık bir dal misali
Birgün
Düşme tedirginliği içerisinde
Şimdi yokum artık
Evet
Şimdi yokum artık
Düşünce anladım
Ve..
Canımın nasıl yandığını gördüm

Sahi!...
Senn nasılsın bensiz
Ey vefasiz!...
Mutlu musun?...

M. Püsküllü

Yayınlanma: 23.11.2020 18:22
Düzenleme: 13.04.2022 03:49

Şiir Teması (Konusu): Ayrılık şiirleri

Karma Arşiv Şiirleri

Şiiri Paylaşın

Gözünde Bi̇r Çocuktum Şiiri