Adı Yok Şiiri
Soğuğu içimde taşısam
Kış gidiyor benden.
Erimiyor yamacımdaki karlar.
Güneş bile küsmüş bana,
Bu utançtandır karanlığım...
Işıklar beni terk ettiğinde yaştım henüz.
Bilmezdim ay ışığının bile ıstabileceğini,
Zamanın eridiği görebileceğimi...
Korku var içimde,
Yanındaysa daha fazlası...
İsmi cismi de yoktur onun,
Kalemim bile bilmez ne olduğunu.
Kafesteki Güneşimdir beni yakan,
Anahtarını karanlığıma düşürdüm.
Bana ay bile yardım edemez ki daha.
Mahkum, el kulu o da; ne denir?
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Belirsizlik
128 kez okundu.
Adı Yok Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Dora Şiirleri:
- Habersiz Yolcu (129)
- Pervaz (250)
- Yalan Bahanesi (127)
- En Güzeli Baharken (139)
Son Eklenen Şiirler:
- Bordo Bereli (10)
- ESKİ GÜNLER (12)
- KEŞKE İNSANLAR NORMAL OLSA (13)
- KONUŞAN SAAT (16)
- SEN (21)
- SAKIN YAPMAYIN (14)
- ANKARA ESKİ ANKARA DEĞİL (17)
- KORKMA (16)
- AFFET BENI SEVGILIM.. (19)
- Taş (20)