İnsanlar ve Ağaçlar şiiri, İsmail UYSAL şiirleri

İnsanlar ve Ağaçlar Şiiri

Rabbım tarafından, bir kader yazılmıştır
İnsanoğluna Cennette o güzel yaşam dururken
Adem ve Hava’ nın Yasak ağaca
Yaklaşmasıyla başlayan yeryüzüne iniş macerası
Kibirliliğiyle, vesvese ve ivgasıyla şeytanın
Kendini üstün görüp, insanı aşağılayan
Tutumuyla bütün her şeyi onun yalan
Nedense ona en çok aldanan da insan

Bütün insanların kaderini; o yasak ağaca,
Bütün ağaçların kökleri ise toprağa bağlı kılıp.
Adem’ in çamurunu ise topraktan yarattı.
Rabbım. Benzerliklerini keşke anlayabilsek
O sevdiği en güzel yeşil rengi ağaçlara verdi
Rüzgarda yapraklarıyla onun zikrini görebilsen
İnanmayan insan köksüz kuru bir odun gibidir
Allah'ın rahmetine mazhar insan daha bir mutlu
Allah'ın rahmetine kavuşan bir ağaç daha bir yeşil
Ağaçlar, kökü ve dallarıyla sanki, soy şeceremizdir.
Baharda açan çiçekleriyle dirilişin müjdecisidir
Güzel meyveleriyle cennetteki yaşamı hatırlatır
İnsan gibi onlarda en çok mevsimleri yılları sayar
Bazen öyle ağaçlar vardır ki güzel kokular yayar
Öyle iyi insanlar var ki yardıma açık işe yarar

İsmail UYSAL