Müjgan şiiri, Karma Arşiv şiirleri

Müjgan Şiiri

Gölgem sen uyurken nefesini tavaf eder...
Her tebessümünde Huda bir günahımı affeder...
İÇİM Senden sonra öyle bir çekti ki ahı...
Hep zifiri karanlıkta arayıp durdum sabahı...
Sarıldım uykularımda...
Öyle bir sarıldım ki sana sanki aydın...
Sen benim yorumluyamadığım tek rüyaydın..
Bakışların yıldızları yere serdi...
Müjganın zihnimdeki en büyük eserdi
Sen ki amentüden sonraki imanımsın...
Ki sen benim yanaşamayacak limanımsın...
Derin kuyularda unutmak istedim o anı...
Satışa çıkardı gönlümü Yusuf'un kervanı...
Tecrübelerim senden sonra oldu müptedi...
Mecnuna anlatım seni Leyla'yı istemedi...
Tabutumun çivisi kokun olmadan noksandı..
Öyle güzel öldürdün ki beni ...
Ahali cenazemi düğün sandı...
Ey siyah gülün sahibi...
Ey kalp defterimin yegane katibi..
Bak işte şiirlerimden nasibini aldın..
Hissedersin sen..
Yine söyleyemediklerimde kaldın...

Emre DEMİR