Yanıp Yıkılmadan Gökyüzü Şiiri
Yanıp Yıkılmadan Gökyüzü
Sen hiç bilir misin
Gökyüzüne baktığında
Kara umut görmeyi
Yanmayı her geceleyin
Peki niçin yanmalı?
Sevgiden, mutsuzluktan hüzünden
Belki de biz
Ve yanıp yıkılmadan gökyüzü
Ve daha sevebilirken
Hüznün çıplak teni
Baksak sarı çiçekler ve mavi göğe
Belki de biz
Yanıp Yıkılmadan gökyüzü
Mavi kelebeklerden
Bir kadeh daha içemez
Göremezsek bir daha beyaz yıldız
Ve ak gece
Niçin sevmeli
Yanıp Yıkılmadan gökyüzü
Belki de biz
Bakamazsak
Sarı çiçekler
Ve mavi göğe
Mezardaki ayınsa yalnızlığını
Kalpte
Bırakırsak daha söylemeden
Sevgiyi
Yanıp yıkılırsa gökyüzü
Ve daha yıkılmadan ki sevgi nasıl söylenir gökyüzü?
Viata, Serenay Özkan
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Aşk
146 kez okundu.
Yanıp Yıkılmadan Gökyüzü Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Karma Arşiv Şiirleri:
- Atatürk ve Cumhuriyet (256)
- Öğretmen Atatürk (199)
- Gülsuyu (258)
- Müjgan (252)
Son Eklenen Şiirler:
- GİZLİ GİZLİ-2 (15)
- BAHAR GÖZLÜM (13)
- GÜLÜM (16)
- Sayıklamalar (18)
- Himmet Beklerim (29)
- Sonbaharla Hasbihâl (24)
- AŞK VE SEVGİ (36)
- CANIM BABAM (26)
- Güzel (28)
- BU GECE DÜŞLERİM KARANLIK (41)